Bustan Saadi بوستان سعدی
There lived an accomplished, intelligent youth; A skilful and manly expounder of Truth God worshipping, pious and good among men; His cheek lines more choice than the lines from his pen. | چوانی هنرمند فرزانه بود که در وعظ چالاک و مردانه بود نکونام و صاحبدل و حق پرست خط عارضش خوشتر از خط دست |
In rhetoric strong and in argument bright; He pronounced not his Alphabet letters aright To one of the pious the view I expressed, That such a one none of his front teeth possessed. | قوی در بلاغات و در نحو چست ولی حرف ابجد نگفتی درست یکی را بگفتم ز صاحبدلان که دندان پیشین ندارد فلان |
In a rage at my boldness, his face became red; “Again do not utter such nonsense! “he said; “The one single fault in his speech you descry, To his numerous merits, you close wisdom’s eye.” | برآمد ز سودای من سرخ روی کز این جنس بیهوده دیگر مگوی تو در وی همان عیب دیدی که هست ز چندان هنر چشم عقلت ببست |
From me hear the truth ! that upon the Last Day, The man sees no ill who has looked the right way! If a man be instructed, far-seeing and wise, And his virtuous feet from their place should arise, | یقین بشنو از من که روز یقین نبینند بد، مردم نیک بین یکی را که عقل است و فرهنگ و رای گرش پای عصمت بخیزد ز جای |
For his one little fault, to oppression don’t lean! What have the wise spoken? “Accept what is clean” The thorn and the rose grow together, oh sage! ‘Why cling to the thorns? With a nosegay engage! | به یک خرده مپسند بر وی جفا بزرگان چه گفتند؟ خذما صفا بود خار و گل با هم ای هوشمند چه در بند خاری تو؟ گل دسته بند |
The man in whose nature ill-will has its seat, In the. peacock, sees only his big, ugly feet. Oh, thou void of discretion! make pureness thine own! For a mirror reflects not that dirty has grown. | کرا زشت خویی بود در سرشت نبیند ز طاووس جز پای زشت صفائی بدست آور ای خیره روی که ننماید آیینه تیره، روی |
To escape future punishment, seek for a way! Not a letter, on which you your finger may lay! Oh wretch! do not faults of the people expose! If you do; your own eyes to your faults it will close. | طریقی طلب کز عقوبت رهی نه حرفی که انگشت بر وی نهی منه عیب خلق ای خردمند پیش که چشمت فرو دوزد از عیب خویش |
Why should I reprove one whose skirt may be vile, When I know that I’m sinful myself, all the while? With harshness to treat any man, is not nice, When by falsely construing, you back your own vice! | چرا دامن آلوده را حد زنم چو در خود شناسم که تر دامنم؟ نشاید که بر کس درشتی کنی چو خود را به تأویل پشتی کنی |
Since you deprecate evil, from evil, abstain! Bid your neighbour, thereafter, from evil refrain! If I recognize truth, or if cant is my role! My outside’s with you and with God is my soul | چو بد ناپسند آیدت خود مکن پس آنگه به همسایه گو بد مکن من ار حق شناسم وگر خود نمای برون با تو دارم، درون با خدای |
Since in Chastity neatly adorned I appear, With my error or rectitude don’t interfere! If I’m good or I’m bad you must silence maintain! For I’m bearer myself of my loss and my gain! | چو ظاهر به عفت بیاراستم تصرف مکن در کژو راستم اگر سیرتم خوب و گر منکرست خدایم به سر از تو داناترست |
If my nature be pure or depraved through and through, God knows all my secrets much better than you. I expect no reward for my virtues from thee, That for sinning such torture from you I should see. | تو خاموش اگر من بهم یا بدم که حمال سود و زیان خودم کسی را به کردار بد کن عذاب که چشم از تو دارد به نیکی ثواب |
For a good done by one of the pure-minded men, The Lord in His kindness accredits him ten! Oh strange! to ten faults in a person be blind, In whom you should happen one virtue to find! | نکو کاری از مردم نیک رای یکی را به ده مینویسد خدای تو نیز ای عجب هر که را یک هنر ببینی، ز ده عیبش اندر گذر |
Do not twist round your finger his one little blot! And bring his unlimited merits to nought! When a foe upon Sadi’s poetical lines, Looks with hate and a heart full of evil designs; | نه یک عیب او را بر انگشت پیچ جهانی فضیلت برآور به هیچ چو دشمن که در شعر سعدی، نگاه به نفرت کند و اندرون تباه |
To a hundred rare sayings he does not give ear, And on finding one fault, does not scruple to jeer. He has no higher object, for envy has torn The just-seeing eyes from that object of scorn! | ندارد به صد نکته نغز گوش چو زحفی ببیند برآرد خروش جز این علتش نیست کان بد پسند حسد دیده نیک بینش بکند |
Has God not created his creatures with care? There are ugly and handsome and coloured and fair! | نه مر خلق را صنع باری سرشت؟ سیاه و سپید آمد و خوب و زشت |
Not comely’s each eyebrow and eye you perceive; Eat pistachio kernels! the shells you can leave! | نه هر چشم و ابرو که بینی نکوست بخور پسته مغز و بینداز پوست |
Special Offers
Original price was: $349.99.$119.99Current price is: $119.99.
Original price was: $199.99.$59.99Current price is: $59.99.
Original price was: $24.99.$14.99Current price is: $14.99.
Original price was: $39.99.$14.99Current price is: $14.99.
by: Reza about (category: Bustan Saadi)
What people say about "Story on fault-finding حکایت عیبجو"?
No one replied yet.